Nysą Łużycką
Encyklopedia PWN
ogólna nazwa plemion zachodniosłowiańskich, zamieszkujących w średniowieczu obszar rozciągający się od Odry i Nysy Łużyckiej po Łabę i Soławę oraz od Morza Bałtyckiego po Rudawy.
rozległy region fizycznogeogr. w środkowej części Europy, stanowiący wschodnią część tzw. Europy Hercyńskiej — gór i wyżyn Europy Zachodniej, związanych genetycznie z orogenezą hercyńską;
Witka, Nida,
rz., prawy dopływ Nysy Łużyckiej, w Polsce i Czechach;
armie Wojska Polskiego 1944–45,
ogólnowojskowe związki operacyjne formowane od VII 1944 na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej.
jedna z największych operacji wojsk sowieckich (ok. 2,3 mln żołnierzy i ok. 185 tys. żołnierzy WP),
Guben 
, 1961–89 Wilhelm-Pieck-Stadt Guben,
m. we wschodniej części Niemiec, w kraju związkowym Brandenburgia, nad Nysą Łużycką, naprzeciw pol. m. Gubin.
, 1961–89 Wilhelm-Pieck-Stadt Guben,
